23.3. "Teknik Araçlarla İzleme" İle İlgili Kanuna Aykırılıklar

23.3.    "Teknik Araçlarla İzleme" İle İlgili Kanuna Aykırılıklar

Ceza Muhakemesi Kanunu, "teknik araçlarla izleme" adını verdiği yöntem ile liste hâlinde saydığı katalog suçların işlendiği hususunda "kuvvetli şüphe sebepleri" bulunması hâlinde, şüpheli veya sanığın kamuya açık yerlerdeki faaliyetleri ile işyerinin teknik araçlarla izlenmesi, ses ve görüntü kaydı yapılmasına imkân sağlamaktadır. Ancak, konutun içinin izlenmesi yasaktır. Türk Yargısı da aynı yönde karar vermiştir

Şunu hemen belirtmek gerekir ki, suç izlerini tespit amacıyla yapılan fotoğraflama ve umuma açık mağazalarda yapılan video kayıtları bu kapsamda değerlendirilmeyecektir.

Teknik araçlarla izleme konusu, CMK 140/1'de, 4422 sayılı kanunun 3. maddesindeki düzenlemeye göre oldukça daraltılmıştır. 4422 sayılı kanunda konut ve ikametgâhın da teknik izlemeye tabi olması kabul edilmişken, CMK m.140/1 ise, sadece kamuya açık yerlerdeki faaliyetler ve işyerini yetki kapsamında tutmuştur. 140'ıncı maddenin 5'inci fıkrası, "Bu madde hükümleri, kişinin konutunda uygulanamaz" hükmünü getirmiştir.

Teknik takipten elde edilen deliller CMK 140 da sayılan suçlar dışındaki suçların delilini elde ederse, bunlar muhakemede delil olarak kullanılamaz. Zîra CMK sadece iletişimin denetlenmesinden elde edilen tesadüfi deliller konusunda hüküm sevk etmiş, gizli soruşturmacı (CMK 139) veya teknik araçlarla izleme (CMK 140) konusunda tesadüfi delilin kullanılması ile ilgili izin veren bir kural koymamıştır.